บทที่ 63 ยืดได้หดได้

“ดี เช่นนั้น หน่วนหน่วน ตัวน้อย...บิดาคิดว่า เจ้าสมควรลืมตาดูโลกได้แล้ว” พอจิ่งหลัวคุนเอ่ยจบเนี่ยหยวนซูจึงบีบมือชายหนุ่มแน่น สีหน้านางแสดงให้เห็นว่าเจ็บครรภ์

“ท่านพี่...ดูเหมือนว่าลูกจะชอบชื่อเพ่ยหน่วน และ ขะ…ข้ากำลังคลอดเขาแล้ว!”

ได้ยินอย่างนั้น สมองจิ่งหลัวคุนพลันว่างเปล่า ใบหน้าเขาซีดจัด แต่ยัง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ